داریوش بزرگ و شجره نامه آن

داریوش بزرگ، بزرگترین پادشاه ایران در عصر باستان و از پادشاهانی است که به درستی می توان وی را هم ردیف کوروش کبیر دانست، هر چند که دانسته های ما از این شاه نیز در خور شان و بزرگی او نیست.ما در مجله اینترنتی پارسی وان در مورد داریوش بزرگ بیشتر توضیح خواهیم داد.

 

 

داریوش بزرگ، نخستین پادشاه از شاخه دوم در سلسله هخامنشیان است .

 

 

که پس از مرگ کمبوجیه با از میان برداشتن بردیای دروغین به سلطنت رسید.

 

 

در منابع داخلی از احوال این پادشاه اطلاع چندانی نداریم

 

 

و همچون سایر شاهان عصر باستان اطلاعات ما درباره او نیز از مورخین یونانی است،

 

 

یا از گنجینه های باقیمانده از آن اعصار از قبیل الواح و کتبیه ها، کاخ ها، مجسمه ها، مسکوکات و غیره که در دو قرن گذشته کشف شده است.

 

 

در اثر سهل انگاری پادشاهان دو سلسله قاجاريه و پهلوی و اهمال آنان نسبت به آثار بازمانده باز هم نیازمند غربی هامی باشیم

 

 

چرا که تقریباً تمامی اثار حاوی اطلاعات مفید را پس از کشف با خود برده اند و اطلاعاتی استخراج ارائه داشته اند،

 

 

و چه بسا مقادیر کلانی ازین آثار را نیز دست اندرکاران آثار عتیقه به مجموعه داران فروخته باشند ،

 

 

که به هر صورت آنچه از اسم و رسم آنان می دانیم مقبول و آنچه از سایر امور مشتی از خروار است.

 

 

نام و نسب داریوش بزرگ

 

 

اسم این پادشاه را در منابع مختلفی که تاکنون بررسی و تحقیق شده چنین نوشته اند:

 

 

در کتیبه های هخامنشی (داری ووش) و یا (داری و اوش) به زبان بابلی (در یاووش) به زبان مصری و در کتیبه های بدست آمده

 

 

در مصر سفلی (آن نیز یوش) و در برخی دیگر از کتیبه ها در این خطه (تاریوش).

 

 

ضمن اینکه مورخین یونانی امثال هرودوت، اشیل و غیره اسم این پادشاه را (داريُس-داری اوس) آورده اند

 

 

و اما در کتاب عزرا باب پنجم از تورات (داریوش و… دریاوش).

 

 

مورخین اروپائی (روسی) چون گنت کورس و کرنلیوس و نپتوس نیز از کلمه داریوش استفاده کرده اند، چیزی که در زبان پهلوی (داریو) می خوانیم.

 

 

مورخین اسلامی در قرون بعد چنین نوشته اند:

 

 

طبری در فهرستی از شاهان آشور در مطالبی که به داریوش اشاره داشته ،

 

 

او را داریوش (همان چیزی که امروزه مورد استعمال می شود) نامیده است.

 

 

شجره نامه داریوش بزرگ

 

 

داریوش پسر ویشتاسب بوده و شجره نسب او چنین است

 

 

سر دودمان هخامنشی ها (هخامنشی از اولین امرای قوم پارسی می باشد.).

 

 

چیش پش اول پس از هخامنش به قدرت می رسد و به همین ترتیب پس از او کمبوجیه اول و کوروش اول و چیش پش دوم حکومت یافتند

 

 

و تا این شخص  اجداد کوروش و داریوش یکسانند،

 

 

پس از چیش پش دوم خاندان هخامنشی به دو گروه و یا شاخه تقسیم می شوند.

 

 

که البته حکومت در شاخه اصلی تداوم می یابد و کوروش دوم و کمبوجیه دوم حکومت دار می شوند.

 

 

تا اینکه پس از او نوبت به کوروش بزرگ می رسد

 

 

 

 پس از کوروش بزرگ

 

 

کمبوجیه سوم و یا به عبارت دیگر فرزند کوروش بزرگ پادشاهی یافت و در عصر این پادشاه مصر به تصرف ایران درآمد.

 

 

لازم به توضیح است که اقدامات ناخوشایند کمبوجیه سوم از ابتدای امر آغاز شد ،

 

 

و بطوریکه در تاریخ ایران در عصر هخامنشیان از این پادشاه یاد می کنند.

 

 

چرا که با وجود سفارشی موکد کوروش به فرزندانش در حفظ یکدیگر ، آنان این گونه عمل نمی کند،

 

 

و تخم نفاق در طلیعه تاریخ ایران کاشته می شود.

 

 

از آنجا که کمبوجیه خلق و خوی درشتی داشت همواره می ترسید که مبادا بزرگان هخامنشی وی را از حکومت خلع کنند،

 

 

و برادرش اسمردیس و یا بردیا را که فردی حلیم و بردبار و مهربان بود به حکومت برگزینند و لذا چون قصد مصر کرد،

 

 

بردیا را به قتل رسانید و در خفا او را توسط جاسوسان از میان برداشت و آنگاه به مصر لشکر کشید

 

 

مطلبی که در جای خود به آن اشاره خواهد شد و اکنون همین بس که تذکر داده شود:

 

 

که اگر داریوش پس از چهار نسل به حکومت رسید

 

 

بواسطه این بود که کمبوجیه افراد واجد شرایط از شاخه اصلی را کشته بود.

 

 

و خود نیز در اواخر سفر مصر مرد و یا کشته شد.

 

 

 

 

در شاخه دوم خاندان هخامنشی پس از چش پیش دوم ، آریا رمنا و پس از او آرشام و سپس ویشتاسب، پدر داریوش بزرگ می باشند.

 

 

و داریوش پسر ویشتاسب بشمار می رود و از عموزاده های خاندان شاهی می باشد

 

 

که بواسطه لیاقت خود به فرماندهی قسمت مهمی از ارتش هخامنشی رسیده است.